De vierjarige academische opleiding Beeldende kunsten op de campus Sint-Lucas Gent wordt gekenschetst door het samengaan van kunst- en ontwerppraktijken uit verschillende disciplines. De nadruk ligt op je auteurschap en persoonlijk engagement. Centraal in de opleiding staat het fundamentele onderzoek naar het beeld en naar de beeldende praktijk. Dit artistieke onderzoek wordt getoetst aan academische maatstaven eigen aan de kunsten, en gestut door een sterk aandeel theorie in het curriculum. Tijdens je studie weet je je gesteund door sterk betrokken docenten: actieve kunstenaars, ontwerpers en theoretici, allen experten in hun vakgebied. Een cultuur van grote openheid maakt van de opleiding een vrijplaats waar je jezelf kunt realiseren.
Op de campus Sint-Lucas Gent worden in de bacheloropleiding negen specialisaties aangeboden: Grafisch ontwerp (afstudeerrichting Grafisch ontwerp), Illustratie, Grafiek & Tekenkunst, Schilderkunst, Mixed Media, Sculptuur, Glas & Keramiek (afstudeerrichting Vrije kunsten) en Textiel (afstudeerrichting Textielontwerp). In de masteropleiding valt het onderscheid weg; elke student werkt er een persoonlijk project uit (de afstudeerrichtingen worden wel nog benoemd).
De opleiding Beeldende kunsten wordt geflankeerd door de onderzoekseenheid Image. Deze onderzoekseenheid is een verzamelplaats voor onderzoek in en over de kunsten waarbij het statuur en de creatie van het beeld centraal staan. Beelden nemen een bijzondere plaats in binnen onze hedendaagse cultuur. Ze zijn alomtegenwoordig en hun impact op de manier waarop we de wereld kennen en vormgeven is nauwelijks te onderschatten.
De kunsten zijn altijd al gericht geweest op het maken, functioneren en begrijpen van beelden, maar het gemak waarmee beelden vandaag verspreid en gereproduceerd kunnen worden, heeft ook binnen de hedendaagse kunst en de ontwerppraktijk voor een herwaardering van en andere omgang met het beeld gezorgd.
Het onderzoek waarover binnen de onderzoekseenheid gaat voorbij aan een louter talig discours en wordt gevoed vanuit verschillende invalshoeken, media en disciplines. Daarbij is er zowel plaats voor theoretisch als praktijkgebaseerd onderzoek dat een draagvlak vindt in de onderwijspraktijk binnen het hoger kunstonderwijs.
Hoofd onderzoekseenheid Image: dr. Tom Van Imschoot
De onderzoekseenheid Image verenigt vijf onderzoeksgroepen: ↴De opleiding heeft op de campus meerdere vaste toonplekken waar voor kortere of langere duur door studenten, docenten of externen tentoongesteld wordt. Deze plekken worden tevens ingezet voor voorstellingen, lezingen, symposia en andere evenementen.
Aan de straatzijde van de Residentie (Alexianenplein 1) hangen de kaders aan de muren waarin affiches van eigen makelij worden tentoongesteld. NULNULTWEE is een ruime, multifunctionele toonplek aan de binnentuin van de Residentie (lokaal D 002). Tijdens de lesweken is daar bijna elke donderdagavond nieuw werk van studenten te zien, onder de noemer S.H.O.T.s (‘Shit Happens on Thursdays’).
Het kleine lokaal aan de ingang van het Hoofdgebouw (Alexianenplein 2) is de toonplek PORTIER, gerund door masterstudenten. Iets verder in het gebouw bevindt zich de Carré (lokaal C 02). Dit indrukwekkende koepellokaal biedt ruimte voor langlopende tentoonstellingen en projecten met en door externen, en voor lezingen en evenementen. Tot slot is er de Beeldentuin met de Sokkel, een klein, overdekt openluchtplatform voor studenten.
Enter the Void is, in its way, just as provocative, just as extreme, just as mad, just as much of an outrageous ordeal: it arrives here slightly re-edited from the version first shown at Cannes. But despite its querulous melodrama and crazed Freudian pedantries, it has a human purpose the previous film lacked, and its sheer deranged brilliance is magnificent. This is a grandiose hallucinatory journey into, and out of, hell: drugged, neon-lit and with a fully realised nightmare-porn aesthetic that has to be seen to be believed. Love him or loathe him – and I’ve done both in my time – Gaspar Noé is one of the very few directors who is actually trying to do something new with the medium, battling at the boundaries of the possible. It has obvious debts, but Enter the Void is utterly original film-making, and Noé is a virtuoso of camera movement.
