Visie

De opleiding Beeldende Kunsten aan campus Sint-Lucas Gent is een gemeenschap van kunstenaars en ontwerpers, theoretici, studenten, docenten en omkaderend personeel die elkaar vinden in de beoefening, beschouwing en ontwikkeling van kunst en ontwerp. Het is een genereuze plek voor artistieke ontmoetingen met continue uitwisseling, overdracht en studie vanuit gedeelde artistieke interesses, eigen fascinaties en maatschappelijk engagementen. In een open en genuanceerd gesprek worden verleden, heden en toekomst op elkaar betrokken om werk te maken, ideeën over te dragen en standpunten in te nemen, telkens vanuit de ambitie om de voortgang en de voorlopige uitkomsten van dit open gesprek met het brede artistieke en maatschappelijke werkveld te delen.

Beeldende kunsten, campus Sint-Lucas Gent

  • focust op de relatie tussen kunst en ontwerp, hun raakvlakken, frictie en wederzijdse versterking;
  • het auteurschap van de student, vertrekkend vanuit diens persoonlijk engagement en experiment
  • haalt haar krachtige onderwijsomgeving uit een breed aanbod aan disciplines binnen kunst en ontwerp;
  • richt zich op het fundamentele onderzoek naar beeldtaal en naar de artistieke/ontwerpmatige beeldende praktijk;
  • is een academische kunstopleiding van hoog niveau, onderzoeksgericht van bij de start, met academische maatstaven eigen aan artistieke, onderzoekende praktijken;
  • richt zich op een sterke participatiecultuur en betrekt docenten, studenten, stakeholder, … bij haar onderwijsbeleid en -organisatie.

Onderwijs

Op de campus Sint-Lucas Gent worden in de bacheloropleiding negen specialisaties aangeboden: Grafisch ontwerp (afstudeerrichting Grafisch ontwerp), Illustratie, Grafiek & Tekenkunst, Schilderkunst, Mixed Media, Sculptuur, Glas & Keramiek (afstudeerrichting Vrije kunsten) en Textiel (afstudeerrichting Textielontwerp). In de masteropleiding valt het onderscheid weg; elke student werkt er een persoonlijk project uit (de afstudeerrichtingen worden wel nog benoemd).


Contact

Onderzoek

De opleiding Beeldende kunsten wordt geflankeerd door de onderzoekseenheid Image. Deze onderzoekseenheid is een verzamelplaats voor onderzoek in en over de kunsten waarbij het statuur en de creatie van het beeld centraal staan. Beelden nemen een bijzondere plaats in binnen onze hedendaagse cultuur. Ze zijn alomtegenwoordig en hun impact op de manier waarop we de wereld kennen en vormgeven is nauwelijks te onderschatten.

De kunsten zijn altijd al gericht geweest op het maken, functioneren en begrijpen van beelden, maar het gemak waarmee beelden vandaag verspreid en gereproduceerd kunnen worden, heeft ook binnen de hedendaagse kunst en de ontwerppraktijk voor een herwaardering van en andere omgang met het beeld gezorgd.

Het onderzoek waarover binnen de onderzoekseenheid gaat voorbij aan een louter talig discours en wordt gevoed vanuit verschillende invalshoeken, media en disciplines. Daarbij is er zowel plaats voor theoretisch als praktijkgebaseerd onderzoek dat een draagvlak vindt in de onderwijspraktijk binnen het hoger kunstonderwijs.

Hoofd onderzoekseenheid Image: dr. Tom Van Imschoot

De onderzoekseenheid Image verenigt vijf onderzoeksgroepen: ↴

Toonplekken

De opleiding heeft op de campus meerdere vaste toonplekken waar voor kortere of langere duur door studenten, docenten of externen tentoongesteld wordt. Deze plekken worden tevens ingezet voor voorstellingen, lezingen, symposia en andere evenementen.

Aan de straatzijde van de Residentie (Alexianenplein 1) hangen de kaders aan de muren waarin affiches van eigen makelij worden tentoongesteld.

In het hoofdgebouw (Alexianenplein 2) bevindt zich de Carré. Dit indrukwekkende koepellokaal biedt ruimte voor langlopende tentoonstellingen en projecten met en door externen, en voor lezingen en evenementen. Er zijn binnen enkele ateliers ook verschillende eigen initiatieven zoals de Mitte, de Muur en de Vitrine.

28/02/2019
13:00 - 14:00

Voeg toe aan je agenda ↓

Lunchtalks: Digesting research

This will be the first installment of ‘Disgesting Research’ – a series of lunchtalks where doctoral students present their artistic research in progress.

During the first lunchtalk, Marina Kazakova will present her research. In her PhD, she examines how the basic characteristics of lyric poetry can be expressed in film: (1). form, (2). musical qualities, (3). figurative language, (4). non-narrative, vertical investigation of the situation, and (5). the first-person point of view/ a self-reflexive speaker.

This research places particular emphasis on the most specific and direct use of lyric poetry within film: ‘a lyric film-poem’.

The genre of a film dictates how the film will be presented, the cast involved, and the overall storyline. When creating a film-poem, the essential micro features that Marina focuses on are: editing, mise-en-scene/setting, sound, cinematography, character, acting
plot and narrative structure.
Therefore, the struggle is to analyse how the 5 unique characteristic of poetry that I’ve selected are expressed in film medium.

At PhD Lunch, we are going to watch three freshly made short film-poems of Marina that demonstrate three different approaches to the creation of a film-poem:

1. Film-poem “Hot Snow I am”: a collaboration with the theatre maker Isadora Pei (physical theatre).

Isadora Pei acted out and co-dircted the film-poem “Hot Snow I am”. What she does in her theatre making is exploring the relationship between body and visual images. Inspired by some works of The Living Theatre, influenced by Odin Teatret and Tanztheater (the physical theater), Isadora Pei does tell a story – but not in the way you would expect – she tells of experience, reminds us of sensations or feelings and plays with our own memories. It can be baffling, transporting and profoundly touching, sometimes without us even really knowing why. Same as Pina bausch, she is not interested in how people move but in what moves them. Hence, it all influenced how the poetry of Marina was visualised through the body language of Isadora Pei.

2. Film-poem “The Noon at Schuman”: a collaboration with a documentary filmmaker Diren Agbaba.
Diren was a cameraman and a co-director of ‘The Noon at Schuman”, in which he tried to show the film’s story that presents the truth. Diren’s input that made a difference to Marina’s filmmaking was his preoccupation with persuading the audiences through logic for rational and a well-prepared storyboard for eliciting emotional responses.

3. Film-poem ‘The Ropewalker: Above the Babylon of Europe”: the approach of a poet-filmmaker Marina Kazakova, who is primarily a literary person, rather than a cinematographic one. Influenced by Eric Rohmer’s talking cinema and his self-perception of an “eternal amateur” and Aleksander Sokurov’s dreamlike painting-cinema, her film-poems exist less to tell stories – although there is usually the thread of some plot or situation – than to expand a moment in time, a sense of place or an emotion.